1949 жылы 3 тамызда Қостанай облысы Меңдіқара ау-даны Степанов ауылында туған. Еңбек жолын 1967 жылы об-лыстық Спорттық қоғамдастықтар мен ұйымдар одағы кеңе-сінде (қазіргі Облспортбасқармасы) ұйымдастыру бөлімінің нұсқаушысы қызметінен бастады. 1971 жылы Қостанай об-лыстық жастар спорт мектебіне (қазіргі ҚОБЖОРМ ММ) грек-рим күресі бойынша жаттықтырушы болып ауысты.
1972 жылы КСРО Спорт комитеті оған грек-рим күресі-нің спорт шебері атағын берді. Владимир Петрович 30 жылдан астам «Қос-танай облыстық балалар мен жасөспірімдердің олимпиадалық резерв мек-тебі» ММ грек-рим күресі бөлімінде аға жаттықтырушы-тәлімгер болып жұ-мыс істеп келеді. Осы уақыт аралығында ол 45 спорт шеберін, 2 халықаралық дәрежедегі спорт шеберін, 1 ҚР еңбегі сіңген спорт шеберін дайындап шы-ғарды. Оның оқушылары Қазақстан Республикасының, Азия және әлем чем-пионаттарының жүлдегерлері және чемпиондары болып табылады. 1988 - 1992 жж. аралығында КСРО жастар құрамасына жаттықтырушы ретінде ша-қыру алды. 1996 ж. Атланта қ. (АҚШ) өтетін олимпиадаға дайындау үшін ҚР ұлттық құрамасының жаттықтырушысы болып тағайындалды.
«ҚР еңбек сіңірген жаттықтырушысы», «ҚР спортының құрметті қайрат-кері» атақтары берілген. «Астана» (1998 ж.) және «Ерен еңбегі үшін» (2006 ж.) медальдарымен марапатталған.

1941 жылы 29 наурызда Қостанай қ. туған. 1963 жылы Орал орман шаруашылығы институтын бітірді. Еңбек жолын Амазарск орман - көлік шаруашылығында бас инженер қыз-метінен бастады (1963-1964 жж.). Қазақ теміржолы Қостанай бөлімінде инженер болып істеді, Қостанай қалалық комсо-мол комитетінің І хатшысы болды, содан соң Қостанай об-лыстық комсомол комитетінің І хатшысы болды. Түрлі жыл-дары Қаз КСР Жоғарғы Кеңесінің депутаты, КСРО халық депутаты, Қазақстан КП және КОКП ОК мүше болып сайланды. 1977 жыл-дың сәуірінде Боровской ауаткомның төрағасы жұмысына жіберіліп, екі жылдан кейін Қарасу аудандық партия комитетінің бірінші хатшысы болып тағайындалады.
1985 жылдың шілдесінде Қазақстан КП ОК партия істері және ұйым-дастыру бөлімінің меңгерушісі қызметіне шақырылып, осы жерден 1986 жылдың қарашасында Жамбыл облысына облаткомның төрағасы қызметіне тағайындалады. 1989 жылдың сәуірінен Солтүстік Қазақстан облыстық пар-тия комитетінің бірінші хатшысы.
1992 жылдың ақпанында ҚР Экология және биоресурстар министр-лігінің министрі болып тағайындалды. Каспий теңізінің экологиялық мәселе-лері бойынша жасаған халықаралық бағдарламасы үшін оған Халықаралық экология академиясының корреспондент-мүшесі атағы берілді.
1995 жылдың қазаны мен 1998 жылдың қаңтары аралығында мемлекет-тік бақылаушы ретінде ауылшаруашылығы мәселелерімен айналысты. 1998 жылдың қаңтарында өзінің сұрануы бойынша Қостанай қ. жіберіліп, Қос-танай облысы мұрағат қызметін басқарды.
Ол Ленин, «Еңбек Қызыл Ту», «Құрмет белгісі» ордендерімен және ме-дальдармен марапатталды. Ленин комсомолының жоғарғы сыйлығы болған «БЖОЛК-нің құрмет белгісін» алған санаулы қостанайлықтардың бірі болды.

Торғай обл. Жангелді ауд. Торғай кентінде туған. Ұлы Отан соғысына қатысушы. Майдангердің ерен еңбегі «Ерлігі үшін» және «Ленинградты қорғағаны үшін» медальдарымен аталып өткен.
1943 - 1950 жж. Қостанай облыстық радио комитетінің редакторы болды.
1951 - 1955 жылдары Қазақ мемлекеттік әдебиет баспа-сының редакторы болып жұмыс істеді.
1957 - 1977 жылдар аралығында Қазақстан жазушылар одағының әдеби кеңесшісі, «Қазақ әдебиеті» газетінің және «Жұлдыз» әдеби журналының бас редакторының орынбасары, бас редакторы болды. Әдебиет қауымы өкілдері-нің және оқырмандардың жоғары бағасын алған қырықтан астам поэзиялық жинақтар мен публицистикалық кітаптардың, көркем очерктердің, аударма-лардың авторы. Сырбай Мәуленовтың «Жұлдызды әндер» (1963 ж.), «Қызыл арша» (1969 ж.), «Сәуір жаңбыры» (1972 ж.), «Шық» (1976 ж.), «Жалын» (1979 ж.), «Жаңбырсыз күз» (1980 ж.), «Нұр» (1981 ж.), «Жұлдызды жүрек» (1985 ж.), «Жыр кітабы» (1994 ж.), «Өлеңім - өмірім менің» (1996 ж.) кітап-тары қазақ поэзиясын жаңа тақырыптармен толықтырып, қазақ өлеңдерінің сыршылдық мүмкіндіктерін кеңейте түсті. Ақын лирикасы азаматтылығы-мен, терең ойымен, сырлылығымен, тақырып ауқымдылығымен ерекшелене-ді.
Сырбай Мәуленовтің қазақ әдебиетін дамытуға қосқан үлесі «Құрмет белгісі» (1959 ж.), «Еңбек Қызыл Ту» (1972 ж.), «Халықтар достығы» (1982 ж.) ордендерімен, А. Фадеев ат. күміс медальмен (1990 ж.) аталып өтті.
Қаз КСР Төралқасының 1990 ж. 16 тамыздағы Жарлығымен оған «ҚазКСР халық жазушысы» құрметті атағы берілді. Алматы, Арқалық, Қы-зылорда, Қостанай қалаларының көшелері және оның туған ауылының мек-тебі мен Қостанай қаласының № 24 мектебі ақынның есімімен аталған.

1964 жылы 26 сәуірде Қостанай қ. туған. Алғаш рет ол 1979 жылы мектеп оқушылар арасында өткен Бүкілодақтық жарыста жеңімпаз атанып, КСРО-ның бокстан жасөспірімдер құрамасына қабылданғанда көзге түсті. Осы жетістігі үшін оған КСРО спорт шебері атағы берілді. 1981 - 1982 жылдар аралығында КСРО жастар құрамасы сапында жүріп, Польша, ГДР, Чехословакия, Индонезия, Болгария, Италия және Вен-грияда өткен бокстан халықаралық жарыстардың жеңімпазы болды. 1983 жылы КСРО-ның ең мықты боксшыларының жарысында бірінші орынды жеңіп алып, еліміздің негізгі құрамасының қатарына қабылданды. КСРО құрамасының сапында ол Варн қ. өткен Еуропа чемпионатында және Рим қ. өткен Әлем кубогы жарысында үшінші орынды жеңіп алды. КСРО және АҚШ боксшыларының командалық кездесулерінің төрт дүркін жеңім-пазы. 1986 жылы оған халықаралық дәрежедегі спорт шебері атағы берілді. 1986 жылы Сеул қ. өткен олимпиадалық ойындардың қола жүлдегері және Еуропа чемпионы (ГФР, Ганновер қ.) болды. 1989 - 1993 жылдар аралығында кәсіби рингте өнер көрсетті. Спорттық жолын 1994 жылы тоқтатты.
Спортқа сіңірген еңбегі үшін «Ерен еңбегі үшін» (1989 ж.) медалімен марапатталып, «ҚР еңбек сіңірген спорт шебері» атағы берілді. 2002 жылдың қыркүйегінен апат болған күніне дейін А. Байтұрсынов ат. ҚМУ шығыс жекпежегі кафедрасының меңгерушісі болып жұмыс істеді.
Қостанай қ. бір көшесі және бокс мектебі боксшының есімімен аталған.

Тобыл губерниясында туған. Омбы қ. жеті жылдық мек-тепті бітіреді. Еңбек жолын 1933 жылы Омбы қ. «Трактор-деталь» зауытында металл жонушы болып бастады. 1936-1937 жылдар аралығында Ульяновск қ. ұшқыштар-нұсқау-шылар мектебінің курсанты болды. Мектепті бітіргеннен кейін Иван Александрович Тюмень қ. ұшқыш-нұсқаушы, от-ряд командирі, аэроклубтың жазғы оқыту бөлімінің басшысы болып істеді. Ұлы Отан соғысы жылдары Иван Александро-вич Батыс майданында жеке байланыс эскадрилия бөлімі бөлімшесінің командирі болды. Кейін Батыс, Калининск және Ленинград майдандарында 215-ші авиадивизия басқармасының бөлімше командирі бол-ды. 1943-1945 жылдары И. А. Мудров Брянск, І Украин майдандарында, ор-талық әскер тобында жеке байланыс эскадрилия бөлімі командирінің орынба-сары кейін командирі болып істеді. 1948 жылы капитан шенінде және Авиа-корпус басқармасы авиаотрядының командирі лауазымымен штаттардың қысқаруына байланысты Кеңес армиясы қатарынан босатылды. 1948 жылы АӘФ жұмысқа тұрып, Қостанай қ. авиабөлімшесі командирі қызметіне жібе-ріледі. 1951 жылы Қостанай қ. арнайы қолданыстағы авиация бөлімінің ко-мандирі болып тағайындалды. 1952 жылы Қостанай қ. аэропорты мен авиа-бөлімінің бірлескен авиабөлімінің командирі болып жұмыс істеді. 1961 жыл-дан Қалалық кеңестің депутаты болып сайланды. Қостанай авиакәсіпорнын дамытуға белсенді үлес қосты.
Қызыл Жұлдыз, І және ІІ дәрежелі Отан соғысы, екі мәрте «Еңбек Қы-зыл Ту», «Құрмет белгісі», «Халықтар достығы» ордендерімен және медаль-дармен марапатталды.

1923 жылы 26 шілдеде Қостанай қаласында туған. 1973 жылы Любовь Васильевна Қаз. КСР өнеркәсібінің еңбек сі-ңірген қызметкері. Ұлы Отан соғысы майданындағы қатар-дағы әскерлерге киім дайындаудың тігінші-моторшысы, нор-малаушы. Технолог, кейін өндіріс бөлімінің басшысы, «Боль-шевичка» фабрикасының директоры. Любовь Васильевна республика өндірісінің дамуына зор үлес қосты.
1988 жылы Қостанай облыстық ардагерлер кеңесінің мү-шесі.
Ленин орденімен 2 рет, «Еңбек Қызыл Ту» орденімен 2 рет, «Құрмет белгісі» орденімен 1 рет және медальдармен марапатталған.

1920 жылы 25 шілдеде Қостанай ауданы Рыспай ауы-лында туған. Қостанай мұғалімдер институтын (1954 ж.), КОКП ОК Жоғарғы партия мектебін бітірген. Еңбек жолын Садчиков МТС есепшісінің көмекшісі болып бастады. Ұзақ жылдар комсомол және партия жұмыстарында болды. 1960 жылдың қаңтарынан № 2 автотранспорт басқармасының, 1965 жылдың желтоқсанынан құрметті еңбек демалысына шыққанға дейін қоғамдық көлік басқармасын басқарды. Вла-димир Самсонович еңбек еткен ұзақ жылдар ішінде Қостанай облысының жүк және жолаушы тасу жүйесінің жетілуіне және дамуына елеулі үлес қос-ты.
Ленин орденімен (1957 ж.), «Қазан төңкерісі» (1971 ж.), «Құрмет белгі-сі» (1966 ж.) ордендерімен және медальдармен марапатталған.

1936 жылы 7 ақпанда туған. Орталау мектепті бітіргеннен кейін Қостанай ауылшаруашылығы техникумының зоотехни-калық бөліміне оқуға түседі. Техникумды аяқтаған соң 4 жыл бойы бөлімше зоотехнигі болып жұмыс істеді. 1960 жылы К. А. Тимирязев ат. Мәскеу ауылшаруашылық академиясына тү-седі. 60-шы жылдардың басында қазіргі кездегі республикаға белгілі қоғамдық және мемлекеттік қайраткерлермен бірге не-гізгі мақсаты қазақ тілін, ұлттық әдетғұрыпты, салт-дәстүрді үйрену болып табылатын «Жас тұлпар» ұлттық қоғамын ұйымдастыруға қатысады. Қоста-най облысында түрлі салаларда еңбек етті.
Аудандық ауылшаруашылығы басқармасының бас зоотехнигі, мемле-кеттік асыл тұқымды мал өсіру станциясының директоры қызметтерін ат-қарды.
Ұзақ жылдар бойы облыстық партия комитетінің идеология бөлімінің жауапты қызметкері болды.

  Қазіргі кездегі Қостанай обл. Таран ауд. № 21 ауылда кедей шаруаның отбасында дүниеге келген. Ауылдық мектептің екінші сыныбын бітіргеннен кейін Елубайды әкесі байға жалшылыққа береді. 1923 ж. оны Орынбор қаласына жібереді. Бұл жерде көркем-өнерпаздар үйірмесіне қатыса жүріп, ол педагогикалық институтта курстан өтеді. Үйірменің белсенді және қабілетті мүшесі ретінде көзге түскен Елубайды енді ғана ұйымдастырылған Қазақ драма театрына шақырады. Осылайша ол актерлік жолға түседі. Киноға түседі. Елубай өзінің шығармашылыққа толы елу жылдай өмірін театрға арнады. Өмірзақовтың актерлік шеберлігінің ерекшелігі – өткір мінезділік, тез әсерленушілік, мимика, дене қимылы, қозғалыс байлығы болып табылады. Елубай Өмірзақов Ленин және басқа ордендермен, сондайақ медальдармен марапатталған.
  Қостанай қаласының құрметті азаматы (1969).

Читинская обл. Могайтуйский ауд. Бурятская ст. шаруа отбасында туған. Еңбек жолын Иркутск обл. Нижнеуинск қа-ласында аудандық байланыс кеңсесінің кассирі болып бас-тады. 1941 ж. сәуірінде Кеңес Армиясы қатарына шақы-рылды. 1941 ж. қарашасынан соғысқа кіріскен армия қата-рында. Үшінші Украин майданында 41-ші жеке барлау рота-сын басқарды. Днепрден өту барысында неміс-фашистері басқыншыларына қарсы көрсеткен ерлігі мен батылдығы үшін КСРО Жоғарғы Төралқасының 1944 ж. 22 сәуірдегі Жарлығымен оған Кеңес Одағының Батыры атағы берілді. Соғыстан кейінгі жылдары Александр Иосифович партия және шаруашылық ұйымдарында жұмыс істеп, облыстың жолаушы тасымалдау саласын дамытуға көп күш-қайрат жұмсады.
Соғыстағы асқан ерлігі мен ауыл шаруашылығын қалпына келтіру және дамыту жылдарындағы ерен еңбегі үшін, тың және тыңайған жерлерді көтерудегі көрсеткен еңбектері үшін ол В.И.Ленин, Отан соғысы орден-дерімен, Америка кресімен, сондайақ басқа да әскери және еңбек медаль-дарымен марапатталған.